piątek, 23 maja 2014

1.05 Własciwości obiektów falowej geometrii

Jako narzędzie, geometria falowa umożliwia modelowanie procesów samoorganizacji prostych, jak i bardziej złożonych układów, bez żadnych skomplikowanych obliczeń reagujących ze sobą sił. Modelowanie opiera się na założeniu, że stan ośrodka wokół badanego oscylatora będzie przesuwał tenże oscylator w stronę miejsca, gdzie jest stan równowagi. Gdy obszar równowagi się przesunie, oscylator podąży za nim. Ale poruszający się oscylator emituje, zgodnie z efektem Dopplera, fale o różnej długości. Fale te rozchodzą się w ośrodku i zmieniają go. Po jakimś czasie dochodzą one do innych oscylatorów i zmieniają stan ośrodka wokół. Zmiany takie przesuwają strefy równowagi, a co za tym idzie, położenia innych oscylatorów: teraz one zaczynają emitować fale o zmienionej długości. Fale te docierają do pierwszego oscylatora, powodując jego ruch. Proces się powtarza, dopóki oscylatory nie zajmą pozycji stabilnych w stosunku do siebie nawzajem.

Oscylator nie ma narządów zmysłu i nic nie wie o innych oscylatorach. To, co może robić, jest oddziaływaniem ze swoim środowiskiem, wyczuwać jego zmiany i przesuwać się ku strefie równowagi. Oscylatory stykają się ze sobą, nie bezpośrednio, ale poprzez ośrodek falowy, poprzez zmiany w jego stanie. Zmiany te wprawiają oscylator w ruch, niezależnie od tego, co je powoduje, ani jak.

Najlepszymi przykładami tego mogą być eksperymenty przeprowadzone przez Carla Bjerkensa, a także Iwanowa i Didina.

Rhytmus: Sięgając do 19 wieku, norweski fizyk Carl A. Bjerkens (1825-1903) udowodnił, że dwie pulsujące sfery których promienie są bardzo małe w porównaniu z odległością pomiędzy nimi, umieszczone w płynie (który nie może być ściśnięty), mogą zainicjować zarówno wzajemne odpychanie, jak i przyciąganie.

Dynamicus: Pod koniec ostatniego millenium, Y. Iwanow oraz A. Didin pokazali, że dwa zgodne źródła fal, umieszczone na powierzchni wody, potrafią się odpychać, przyciągać, lub stworzyć elastyczne połączenie falowe (utworzyć układ), jak również napędzać się, jeżeli istnieje pomiędzy nimi różnica w fazie.

Należy podkreślić, że w geometrii falowej proces samoorganizacji dostrzegany jest tylko przez jednego, zewnętrznego obserwatora, a sam proces nie wymaga wprowadzania dodatkowych, wewnętrznych obserwatorów, oraz wprowadzania reguły niezmienniczości w ten sposób, w jaki robi się to teraz w fizyce. Naturalnie, procedura obserwacji może zostać uczyniona bardziej złożoną, jeśli każdemu oscylatorowi przypiszemy lokalnego obserwatora, a usuniemy zewnętrznego. W takim przypadku konflikt pomiędzy świadkami jest nieunikniony, ponieważ każdy z nich ma równe prawo założyć, że jego oscylator jest układem odniesienia. Nie prowadzi to do niczego poza konfuzją. Nasz klarowny obraz obraca się wtedy w użeranie się z matematyką.

Istnieje różnica pomiędzy postrzeganiem z zewnątrz, a z wewnątrz. Jeśli weźmiemy to pod uwagę, zrozumiemy, czemu nasze założenia o naturalnych zjawiskach zależą od wyboru wewnętrznego lub zewnętrznego punktu widzenia.


Il. 6. Oto, jak np. widzimy świat od zewnątrz (z lewej), a od wewnątrz (z prawej).

Pozór założeń geometrii falowej oraz postulaty rytmodynamiki czynią możliwym modelowanie zjawisk naturalnych oraz obserwowania procesów w ich idealnej, niezaburzonej wersji geometrycznej. Wskutek tego zewnętrzny obserwator otrzymuje oficjalnie zatwierdzony status, który daje mu nie tylko prawo bezstronnego osądu, lecz również wedle własnego uznania ustalać warunki i zmieniać parametry, zawsze pozostając na zewnątrz, czyli obserwując rzeczy takimi, jakie są.

Rhytmus: A więc tak: wróćmy do tego, czego tak pieczołowicie unikaliśmy - do absolutnego obserwatora, absolutnego układu odniesienia, absolutnego ośrodka. Zbyt wiele rzeczy, nad których wyrugowaniem tak ciężko pracowaliśmy w XX w.

Dynamicus: Po pierwsze, operujemy na geometrii, której nie można kontrolować bez geometry jako zewnętrznego obserwatora. Jeśli wygodniej jest założyć rozwój od środka, można to zrobić. Myślę tylko, że konkretne rzeczy lepiej widać z zewnątrz. Np. różnica opisu słonia, sporządzonego od zewnątrz i od wewnątrz jest oczywista. Więc jeśli preferujesz być wewnątrz, ja raczej zostanę na zewnątrz. Oba opisy są niezbędne dla kreacji wszystko obejmującego obrazu. Skoro mowa o pozornie zbędnych rzeczach, spróbuj ugotować pilaw bez wody!

Yuri M. Iwanow

Rytmodynamika

Link do oryginału: http://www.rhythmodynamics.com/rd_2007en.htm#1.05

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz