Zrozumienie przyczyny ruchu jest zrozumieniem natury!
Obecnie wszystkie podstawowe właściwości Natury są definiowane jako wewnętrzne, wrodzone, innymi słowy, procesy, w jakich zachodzą te własności, są uważane za pozostające poza ludzkim zrozumieniem.
Dobrym przykładem jest krytyczna sytuacja eteru (1881-2007), która do tej pory nie została rozwiązana w sposób spójny, na skutek czego światłonośny ośrodek został po prostu odrzucony. Sytuacja z naturą grawitacji, bezwładności i masy jest nie mniej żenująca - kwestie te stanowią problem od 300 lat. Jeśli chodzi o naturę ruchu w ogólności i przemieszczania obiektów w szczególności, Arystoteles próbował rozgryźć ten problem już 2500 lat temu.
Może się wydawać, że problem ruchu (odnosimy się tu tylko do transferu obiektów w przestrzeni) jest z zasady niemożliwy do rozwiązania. le nie jest tak źle. Na poziomie prezentacji modelu, problem ten został rozwiązany już w 1996 [1], czyli w zeszłym stuleciu. Należy mieć w pamięci, że każda teoria naukowa oparta jest na systemie postulatów i właściwie jest niczym więcej, jak subiektywnym modelem obiektywnej rzeczywistości, tak więc zaproponowane metody rytmodynamiki nie są w żadnym razie gorsze od innych. Co więcej, rytmodynamika w swoim potencjalnym rozwoju skupia się na zaawansowaniu i użyciu nowej wiedzy w technologii, ekonomii, socjologii i innych problemach.
Mamy tu pojedynczy, uniwersalny algorytm, sekwencję zasad, które nie tylko ujawniają naturę ruchu, ale również manifestację zjawisk mu towarzyszących: samo-organizację, bezwładność, siłę. Nie zapominajmy jednak, że rytmodynamika jest tylko modelową prezentacją przytoczonych zjawisk, i należy ciągle sprawdzać jej poprawność, poprzez porównywanie jej z naturalnymi zjawiskami.
Przeanalizujmy sekwencję procesów tworzących i stanowiących ruch aktywnych elementów w ośrodku falowym. Odnoszę się do siły kierującej, bez której ruch (nawet poprzez bezwładność) jest niemożliwy.
4.01 Ruch jako podstawowa własność
Celem ilustracji problemu ruchu w ogólności, oraz ruchu mechanicznego (przemieszenia) w szczególności, spójrzmy na poniższą definicję:
1. Forma istnienia materii, ciągły proces rozwoju świata materialnego. nie ma materii bez ruchu, nie ma też ruchu bez materii. 2. Transfer kogoś lub czegoś wzdłuż zdefiniowanej ścieżki (z wyjątkiem ruchu obrotowego). 3. Zmiana w pozycji ciała lub jego części. 4. Zmiana jednego stanu, stadium rozwoju, do drugiego stanu.
Jeżeli materia i ruch są nierozłączalne, wówczas celem zrozumienia esencji ruchu warto będzie nauczyć się, czym jest materia.
- filozoficzna kategoria, wewnątrz filozofii materialistycznej, jest konceptualną podstawą nauki. Zgodnie z dialektyką materialistyczną, materia jest obiektywną rzeczywistością, postrzeganą zmysłami.
Wewnątrz materializmu, ruch rozpatrywany jest jako form istnienia materii. We współczesnej materii ruch jest rozpatrywany w kontekście roli, jaką odgrywa w takich zjawiskach, jak przestrzeń, czas i energia (szczególna i ogólna teoria względności). W mechanice kwantowej, która opisuje zjawiska wewnątrz atomów, jak również ruch cząstek elementarnych, istnieje pojęcie transferu pakietów falowych, lecz nie ma to związku z transferem ciał makroskopowych.
Zatem nauka nie posiada pojęcia mechanizmu ruchu, tj ruch jest traktowany jako wewnętrzna własność, nie wymagająca wyjaśniania jej przyczyn (można stwierdzić, że przyczyna ruchu jest niemożliwa do znalezienia).
Ruch mechaniczny (transfer) również jest traktowany jako własność wewnętrzna. Kiedy ciało przemieszcza się w przestrzeni, lub względem innego ciała, główną przyczyną ruchu są siły na nie działające. Pytanie Jak dokładnie przebiega transfer ciała wzdłuż zadanej ścieżki na skutek działania sił do niego przyłożonych?
uważane jest za niewłaściwe, ponieważ ruch (na skutek bezwładności) jest czymś zwykłym.
Model rytmodynamiczny przedstawia ruch jako rozwiązanie sprzeczności pomiędzy ilościowymi transformacjami samego obiektu i zmianami, jakie wywołuje to w jego otoczeniu.
[1] Ivanov Y.N. Compression of standing waves, rhythmodynamics and third state of quiescence. RIA, 1996.
Yuri N. Iwanow
Rytmodynamika - 4.0, 4.01
Przetłumaczono z http://rhythmodynamics.com/rd_2007en.htm#Motion
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz